♥بهارنارنج♥

قهر

نگه دگر بسوی من چه می کنی؟

چو در بر رقیب من نشسته ای

 به حیرتم که بعد از ان فریب ها

تو هم پی فریب من نشته ای

به چشم خویش دیدم ان شب ای خدا

که جام خود به جام دیگری زدی

چو فال حافظ آن میانه باز شد

تو فال خود به نام دیگری زدی

برو...برو...بسوی او مرا چه غم

تو افتابی...او زمین...من اسمان

بر او بتاب زآنکه من نشسته ام

به ناز روی شانه ی ستارگان

 بر او بتاب زآنکه گریه می کند

در این میانه قلب من به حال او

کمال عشق باشد این گذشت ها

دل تو مال من، تن تو مال او

تو که مرا به پرده ها کشیده ای

چگونه ره نبرده ای به راز من

گذشتم از تن تو زآنکه در جهان

 تنی نبود مقصد نیاز من

اگر بسویت اینچنین دویده ام

به عشق عاشقم نه بر وصال تو

به ظلمت شبان بی فروغ تو

خیال عشق خوشتر از خیال تو

کنون که در کنار او نشسته ای

تو وشراب و دولت وصال او

گذشت رفت و ان فسانه کهنه شد

تن تو ماند و عشق بی زوال او...

"فروغ فرخزاد"